Voor moeders die te maken hebben (gehad) met intieme terreur, psychische mishandeling of dwingende controle (coercive control).
En die merken dat het “achter je laten” in het echte leven nog helemaal niet zo voelt. Misschien herken je dit:
Een ex die de ene dag zegt dat hij je mist, en de volgende dag doet alsof jij gek bent.
WhatsApp-berichten vol verwijten, en dan ineens stilte… net lang genoeg om je gek te maken.
Hulpverlening die zegt: “Jullie moeten beter communiceren”, terwijl jij weet dat er helemaal niet te praten valt.
Mensen om je heen die zeggen: “Je moet het loslaten” of “Kinderen voelen alles hè” – en jij je nóg schuldiger voelt.
Nachten wakker liggen omdat er weer een rechtszaak, zitting, jeugdzorg-gesprek of overleg aankomt.
Uren nadenken over één appje, bang om iets “verkeerd” te doen.
Altijd je telefoon aan, altijd paraat – ook als je eigenlijk kapot bent.
Misschien ben je jezelf kwijtgeraakt in scheiding, strijd, instanties, dossiers, adviezen van alle kanten… en in het altijd maar doorgaan als moeder.
Je weet verstandelijk dat er dingen achter je liggen. Maar in je lijf voelt het nog steeds alsof het ieder moment weer kan ontploffen.
Je verlangt naar een nieuwe manier van leven.
Met zachtheid. Met ruimte. Met meer rust in je lijf. Met weer een beetje vertrouwen in jezelf – en voorzichtig ook in anderen.
Want moeders zoals jij worden vaak te snel weggezet als: “emotioneel”, “instabiel”, “moeilijk”, “niet-coöperatief”.
Alsof jij overdrijft.
De werkelijkheid? Veel moeders die te maken hadden met intieme terreur, psychische mishandeling of dwingende controle (coercive control) worden niet echt gezien in wat dit allemaal met hen dóet.
Locatie: Restaurant Dara in Amersfoort Datum: Zaterdag 10 januari 2026 Tijd: 10:00 – 16:00 uur
Verzachting in je lijf. In je hoofd. In je relaties. En vooral: verzachting in wie jij bent als vrouw.
Niet als luxe, maar omdat je lichaam niet gemaakt is om zó lang zo hard te moeten zijn.
Tijdens de livedag “Ik ben toch niet gek?” hoef je niets uit te leggen of te verdedigen. Je zit in een veilige ruimte, met moeders die dit herkennen. Jouw verhaal klopt hier wél.
We nemen je in één dag mee door:
Lichaam & adem (met Elyssa) Een begeleide bodyscan en een oefening waarin je weer gaat voelen: – waar ligt mijn grens in mijn lijf? – wat gebeurt er als iemand eroverheen gaat? – hoe kan ik die grens steviger neerzetten richting de persoon die steeds te ver gaat?
Zachte, eenvoudige stappen, op jouw tempo. Je mag altijd stoppen of overslaan als iets niet goed voelt.
Ruimte voor jouw verhaal Herkenning, delen als jij dat wilt, luisteren als dat fijner is. Je hoeft niet “sterk” te zijn. Er mag ook gewoon stilte zijn.
Vrouw-zijn & sensualiteit Voorzichtig weer contact maken met jezelf als vrouw (niet alleen als moeder). Denken aan ontvangen, zachtheid, grenzen voelen. Sensualiteit als levensenergie, niet als performance of iets seksueels.
Rust voor je hoofd Eenvoudige manieren om minder in cirkels te blijven malen en vriendelijker naar jezelf te kijken als het misgaat.
Verankeren & afronden Aan het eind verbinden we alles wat je hebt gevoeld en gezien. Zodat je niet leeg naar huis gaat, maar met één of twee heel concrete dingen waar je thuis op terug kunt vallen.
Alles wat we doen is uitnodiging, nooit verplicht. Je houdt zelf de regie over wat je wel en niet wilt doen of delen. Exclusieve ruimte beschikbaar voor privacy
De live dag heb ik als heel fijn ervaren. We waren met een klein gezelschap, wat heel veilig voelde en waar ieder de ruimte kreeg voor haar verhaal en waar volop aandacht was voor iedereen individueel. Tips en oefeningen komen goed van pas en het was fijn om ervaringen van de andere vrouwen te horen.
Ik hoop zeker nog eens aan te kunnen sluiten bij zo’n dag, ik kwam er rustig en voldaan van terug, met moed en vertrouwen voor de toekomst.
Monique
Ik wist niet zo goed wat ik kon verwachten van de Live Dag, maar het heeft me meer gegeven dan ik had durven hopen. Er was vanaf het begin zoveel veiligheid. Ik hoefde niets uit te leggen, iedereen begreep precies wat ik bedoelde.
De oefeningen en gesprekken raakten diep, maar voelden tegelijkertijd zacht.
En de portretfoto's… ik schrok bijna van hoe ik mezelf terugzag: niet moe, niet in gevecht, maar rustig en krachtig.
Deze dag was een stukje thuiskomen.
Pauline
De Live Dag voelde als het moment waarop alles samenkwam wat ik in het traject heb geleerd. Het was een veilige plek om eerlijk te zijn, zonder oordeel, zonder moeten. In het gesprek met de gastspreker vielen puzzelstukjes op hun plek. Ik zag ineens welke stappen ik kan zetten zonder steeds in strijd te schieten.
En dan de foto’s…
Ik herkende mezelf weer. Niet als ‘de moeder in een vechtscheiding’, maar als vrouw. Als mens. Dat was misschien wel het meest helende.
